Eindelijk
Door: Tiny en Rene
11 Juli 2012 | China, Luoyang
Hallo allemaal,
Daar zijn we dan eindelijk! En nu echt vanuit China. Niet dat we er nu pas zijn. Nee, we kwamen zondag al in Beijing aan nadat we met Air France zaterdagavond om 20.45 u vertrokken om via Parijs rechtstreeks naar Beijing te vliegen. Omdat we nu een dag later aankwamen probeerde Laurens, onze reisleider, toch zoveel mogelijk van het normale programma in die paar dagen te stoppen. De eerste avond hadden we alleen nog het welkomstdiner maar we hebben ons niet voor niets verheugd op het chinese eten. Die eerste avond zaten we, net als tot nu toe alle keren daarna, aan ronde tafels met in de midden een draaiplateau dat helemaal volgezet wordt met schalen met allerlei gerechten. Het varieert van heel lekker tot wel een beetje pittig en wat is dit maar er was nog niets bij wat we niet lustten. Als kennismaking hoefde dit diner niet meer te dienen, want door toestanden vooraf kenden we elkaar al een beetje en het is een leuke groep.
Maandag gingen we meteen naar de Chinese muur. Het had 's nachts geregend maar gelukkig was het droog toen we er waren en op helder weer hadden we toch niet gerekend om deze tijd van het jaar. Het was imponerend! Een prachtige entourage van bergen en daarin zie je die muur kronkelen zo ver als je kunt kijken. Maar je krijgt het niet voor niets want het is veel klimmen en dalen, schuin en ongelijk en het was ondanks het bewolkte weer warm (meer dan 30 graden.
's Middags gingen we naar de, boedhistisch, Snail-tempel en daarna naar de Hutongs. In deze traditionele wijken van Beijing, die bestaan uit allemaal kleine straatjes met huizen rond binnenplaatsen, werden we rondgereden in een riksja. En Lies, dat gaat best als je maar in de Hutongs bljft en je niet in het chaosverkeer in de grote straten begeeft. We gingen ook nog in een van de Hutongs binnn kijken en spraken, voor zover dat ging met een mevrouw die daar woonde en haar oude kwieke vader van 93. Onze reisleider heeft een tijdje in die buurt gewoond en kende die mensen en hij spreekt Chinees wat heel belangrijk is. Want er zijn wel redelijk wat Chinezen die Engels spreken maar of je dat dan kunt verstaan is de vraag.
Een van de excursies die je extra kon kiezen was een Kungfu-show. Nu ben ik helemaal geen fan van Kungfu (daarover later meer) maar dit was een show met een verhaal over een klein jongetje dat opgeleid wordt tot Kungfu monnik en we hadden er goede verhalen over gehoord. Ik vond het erg mooi. Mooie muziek en belichting bij de strak uitgevoerde sprongen en gebaren die bij Kungfu hoorde maakte er een poetische voorstelling van.
En dan vergat ik noch het pekingeenddiner van die dag maar volgens Rene moet ik thuis ook nog wat te vertellen hebben.
Jullie zien dus er was echt geen tijd om ook nog iets op de site te zetten.
En gisteren was net zo'n volle dag en gingen we 's avonds alweer met de nachttrein.
Maar dat laat ik Rene vertellen.
Het is weer een reis, dus om half zeven op is geen verrssing meer. Geweldig ontbijt weer (ik eet hiert intussen drie keer per dag Chinees en met stokjes) De kofers op de gang, want die werden alvast naar het station gebracht. Wij eerst naar het Plein van de Hemelse Vrede. Blijkbaar waren alle Chinezen op hetzelfde idee gekomen. Met name voor het mausoleum van Mao stond een rij waarbij alle rijen in de Efteling in het niet vallen. Daar moesten we natuurlijk een groepsfoto maken en toen verder naar de Verboden Stad. De Chinezen van het plein volgden ons blijkbaar. Een beetje druk dus. Dankzij Steven, onze lokale gids kwamen we ook nog wat specifieke dingen te weten.
's Middags je raad het al, na de lunch, verder naar de Tempel van de Hemel. Korte uitleg, korte gelegenheid om zelf even rond te kijken en weer verder. Daarna het zomerpaleis. Eerst even afkoelen op een drakenboot, samen met, alweer, een aantal..... De marmeren boot en de Lange Gang, hebben nogal wat plaatjes opgeleverd en de batterijlader kan het niet bijhouden. Daarna weer een diner en naar het station. Het grootste van Azie zeggen ze en dat wil nogal wat zeggen. Net een vliegveld van binnen (de wachtkamer dan). Blijkbaar hebben we geluk, want het heeft even stevig geregend. Gevolg: ondergelopen metro en dito delen van de autoweg. Gelukkig zonder ernstige gevolgen voor onze reis, maar wel weeer even spannend.
De nachttrein was uiteraard een ervaring op zich. Wel softsleepers, maar daarop net als overal keiharde matrassen. Een Frans hurktoilet dat op zijn Chinees met veertig anderen gedeeld moest worden. Wel voor een groot deel Europeanen, maar toch. Couchettes voor vier personen met stapelbedden (ik mocht boven van Tiny)en aanvankelijk met de airco uit.
Vanmorgen werden we door een nieuwe lokale gids, inclusief een partijtje kruiers opgewacht op het station en met een bus naar ons hotel gebracht. Eerst ontbijten, daarna opfrissen en dan.... Dat komt de volgende keer. We zitten op het moment op een internetaansluiting van het hotel die om acht uur dicht zou gaan, en het is intussen half elf. Illegaal bezig dus, maar, nogmaals, binnenkort meer.
Ni hao,
Daar zijn we dan eindelijk! En nu echt vanuit China. Niet dat we er nu pas zijn. Nee, we kwamen zondag al in Beijing aan nadat we met Air France zaterdagavond om 20.45 u vertrokken om via Parijs rechtstreeks naar Beijing te vliegen. Omdat we nu een dag later aankwamen probeerde Laurens, onze reisleider, toch zoveel mogelijk van het normale programma in die paar dagen te stoppen. De eerste avond hadden we alleen nog het welkomstdiner maar we hebben ons niet voor niets verheugd op het chinese eten. Die eerste avond zaten we, net als tot nu toe alle keren daarna, aan ronde tafels met in de midden een draaiplateau dat helemaal volgezet wordt met schalen met allerlei gerechten. Het varieert van heel lekker tot wel een beetje pittig en wat is dit maar er was nog niets bij wat we niet lustten. Als kennismaking hoefde dit diner niet meer te dienen, want door toestanden vooraf kenden we elkaar al een beetje en het is een leuke groep.
Maandag gingen we meteen naar de Chinese muur. Het had 's nachts geregend maar gelukkig was het droog toen we er waren en op helder weer hadden we toch niet gerekend om deze tijd van het jaar. Het was imponerend! Een prachtige entourage van bergen en daarin zie je die muur kronkelen zo ver als je kunt kijken. Maar je krijgt het niet voor niets want het is veel klimmen en dalen, schuin en ongelijk en het was ondanks het bewolkte weer warm (meer dan 30 graden.
's Middags gingen we naar de, boedhistisch, Snail-tempel en daarna naar de Hutongs. In deze traditionele wijken van Beijing, die bestaan uit allemaal kleine straatjes met huizen rond binnenplaatsen, werden we rondgereden in een riksja. En Lies, dat gaat best als je maar in de Hutongs bljft en je niet in het chaosverkeer in de grote straten begeeft. We gingen ook nog in een van de Hutongs binnn kijken en spraken, voor zover dat ging met een mevrouw die daar woonde en haar oude kwieke vader van 93. Onze reisleider heeft een tijdje in die buurt gewoond en kende die mensen en hij spreekt Chinees wat heel belangrijk is. Want er zijn wel redelijk wat Chinezen die Engels spreken maar of je dat dan kunt verstaan is de vraag.
Een van de excursies die je extra kon kiezen was een Kungfu-show. Nu ben ik helemaal geen fan van Kungfu (daarover later meer) maar dit was een show met een verhaal over een klein jongetje dat opgeleid wordt tot Kungfu monnik en we hadden er goede verhalen over gehoord. Ik vond het erg mooi. Mooie muziek en belichting bij de strak uitgevoerde sprongen en gebaren die bij Kungfu hoorde maakte er een poetische voorstelling van.
En dan vergat ik noch het pekingeenddiner van die dag maar volgens Rene moet ik thuis ook nog wat te vertellen hebben.
Jullie zien dus er was echt geen tijd om ook nog iets op de site te zetten.
En gisteren was net zo'n volle dag en gingen we 's avonds alweer met de nachttrein.
Maar dat laat ik Rene vertellen.
Het is weer een reis, dus om half zeven op is geen verrssing meer. Geweldig ontbijt weer (ik eet hiert intussen drie keer per dag Chinees en met stokjes) De kofers op de gang, want die werden alvast naar het station gebracht. Wij eerst naar het Plein van de Hemelse Vrede. Blijkbaar waren alle Chinezen op hetzelfde idee gekomen. Met name voor het mausoleum van Mao stond een rij waarbij alle rijen in de Efteling in het niet vallen. Daar moesten we natuurlijk een groepsfoto maken en toen verder naar de Verboden Stad. De Chinezen van het plein volgden ons blijkbaar. Een beetje druk dus. Dankzij Steven, onze lokale gids kwamen we ook nog wat specifieke dingen te weten.
's Middags je raad het al, na de lunch, verder naar de Tempel van de Hemel. Korte uitleg, korte gelegenheid om zelf even rond te kijken en weer verder. Daarna het zomerpaleis. Eerst even afkoelen op een drakenboot, samen met, alweer, een aantal..... De marmeren boot en de Lange Gang, hebben nogal wat plaatjes opgeleverd en de batterijlader kan het niet bijhouden. Daarna weer een diner en naar het station. Het grootste van Azie zeggen ze en dat wil nogal wat zeggen. Net een vliegveld van binnen (de wachtkamer dan). Blijkbaar hebben we geluk, want het heeft even stevig geregend. Gevolg: ondergelopen metro en dito delen van de autoweg. Gelukkig zonder ernstige gevolgen voor onze reis, maar wel weeer even spannend.
De nachttrein was uiteraard een ervaring op zich. Wel softsleepers, maar daarop net als overal keiharde matrassen. Een Frans hurktoilet dat op zijn Chinees met veertig anderen gedeeld moest worden. Wel voor een groot deel Europeanen, maar toch. Couchettes voor vier personen met stapelbedden (ik mocht boven van Tiny)en aanvankelijk met de airco uit.
Vanmorgen werden we door een nieuwe lokale gids, inclusief een partijtje kruiers opgewacht op het station en met een bus naar ons hotel gebracht. Eerst ontbijten, daarna opfrissen en dan.... Dat komt de volgende keer. We zitten op het moment op een internetaansluiting van het hotel die om acht uur dicht zou gaan, en het is intussen half elf. Illegaal bezig dus, maar, nogmaals, binnenkort meer.
Ni hao,
-
11 Juli 2012 - 15:12
Truus Oet Blierick:
Hallo China-gangers. Ik ben er maar ff voor gaan zitten. Wat hebben jullie al veel gezien en meegemaakt. Super!! Ik ben benieuwd naar jullie vervolg. Veel plezier Ik denk dat het zeker gaat lukken. Groet Truus en Henk. -
11 Juli 2012 - 15:19
Wiebe:
Poeeh heij...ik word er moei van....en maar genieten. Denk ook een beetje aan jullie zelf, voor the time Beiing....hahhahhaa.
Groet uit een zonnig Geleen, nee regenachtig, nee zon, nee toch regen....of nu schijnt de zon....daaaaagggggg -
11 Juli 2012 - 19:08
May En Thea:
heerlijk dat eten allemaal. echt iets voor jullie. en dan die muur, erg indrukwekkend. wat jullie allemaal binnen een paar dagen te zien krijgen is enorm. goed dat jullie straks nog tijd hebben om uit te rusten. groetjes, -
11 Juli 2012 - 19:45
Klaus En Mia:
hallo tiny en rene wat hebben jullie al ontzettend veel meegemaakt in die paar dagen ,wachten vol spanning op het volgende verslag.groetjes. -
12 Juli 2012 - 09:49
David En Eefje:
Wij ook even illegaal vanaf de parkeerplaats van de McDonalds op internet om jullie verslag te lezen. Ondanks dat wij lekker in Frankrijk zitten, zijn we toch wel een beetje jaloers (met uitzondering van het hurktoilet). Nu snel op weg naar het lokale VVV, zoals we dat geleerd hebben. Geniet er van en tot het volgende verhaal!
-
14 Juli 2012 - 08:42
Saman En Suus Boy:
hoi Pap en Mam
Super dat alles zo goed en fijn is daar in china. Leuk hoe jullie zo alles dagenlijks bijhouden.Maar kwa weer is het daar nou zonnig? worden jullie bruiner? haha.Ich hou van uch! Nou hier gaat het ook goed!Wel weer veel uurtjes gedraaid.64 Suus en Ik hebben een weekendje alleen. We gaan van alles doen en een overnachting, we gaan ook zo weg. ik lees morgen weer. grts kus Saman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
